Αμοργός
Εξαντλημένο
Αμοργός
Αμοργός
Ἕνα καράβι μπαίνει στὸ γιαλὸ ἕνα μαγγανοπήγαδο σκουριασμένο βογγάει
Μιὰ τούφα γαλανὸς καπνὸς μὲς στὸ τριανταφυλλὶ τοῦ ὁρίζοντα
Ἴδιος μὲ τὴ φτερούγα τοῦ γερανοῦ ποὺ σπαράζει
Στρατιὲς χελιδονιῶν περιμένουνε νὰ ποῦν στοὺς ἀντρειωμένους τὸ καλωσόρισες
Μπράτσα σηκώνουνται γυμνὰ μὲ χαραγμένες ἄγκυρες στὴ μασχάλη
Μπερδεύουνται κραυγὲς παιδιῶν μὲ τὸ κελάδημα τοῦ πουνέντε
Μέλισσες μπαινοβγαίνουνε μὲς στὰ ρουθούνια τῶν ἀγελάδων
Μαντήλια καλαματιανὰ κυματίζουνε
Καὶ μία καμπάνα μακρινὴ βάφει τὸν οὐρανὸ μὲ λουλάκι
Σὰν τὴ φωνὴ κάποιου σήμαντρου ποὺ ταξιδεύει μέσα στ᾿ ἀστέρια
Τόσους αἰῶνες φευγάτο
Ἀπὸ τῶν Γότθων τὴν ψυχὴ κι ἀπὸ τοὺς τρούλλους τῆς Βαλτιμόρης
Κι ἀπ᾿ τὴ χαμένη Ἁγια-Σοφιὰ τὸ μέγα μοναστήρι.
Μὰ πάνω στ᾿ ἀψηλὰ βουνὰ ποιοὶ νά ῾ναι αὐτοὶ ποὺ κοιτᾶνε
Μὲ τὴν ἀκύμαντη ματιὰ καὶ τὸ γαλήνιο πρόσωπο;
Ποιᾶς πυρκαγιᾶς νά ῾ναι ἀντίλαλος αὐτὸς ὁ κουρνιαχτὸς στὸν ἀγέρα;
Μήνα ὁ Καλύβας πολεμάει μήνα ὁ Λεβεντογιάννης;
Μήπως ἀμάχη ἐπιάσανεν οἱ Γερμανοὶ μὲ τοὺς Μανιάτες;
Οὐδ᾿ ὁ Καλύβας πολεμάει κι οὐδ᾿ ὁ Λεβεντογιάννης
Οὔτε κι ἀμάχη ἐπιάσανεν οἱ Γερμανοὶ μὲ τοὺς Μανιάτες.
Πύργοι φυλᾶνε σιωπηλοὶ μία στοιχειωμένη πριγκίπισσα
Κορφὲς κυπαρισσιῶν συντροφεύουνε μία πεθαμένη ἀνεμώνη
Τσοπαναρέοι ἀτάραχοι μ᾿ ἕνα καλάμι φλαμουριᾶς λένε τὸ πρωινό τους τραγούδι
Ἕνας ἀνόητος κυνηγὸς ρίχνει μία ντουφεκιὰ στὰ τρυγόνια
Κι ἕνας παλιὸς ἀνεμόμυλος λησμονημένος ἀπ᾿ ὅλους
Μὲ μία βελόνα δελφινιοῦ ράβει τὰ σάπια του πανιὰ μοναχός του
Καὶ κατεβαίνει ἀπ᾿ τὶς πλαγιὲς μὲ τὸν καράγιαλη πρίμα
Ὅπως κατέβαινε ὁ Ἄδωνις στὰ μονοπάτια τοῦ Χελμοῦ νὰ πεῖ μία καλησπέρα τῆς Γκόλφως.
Related Products
-
H συνωμοσία της Αμοργού
H συνωμοσία της Αμοργού
Γεννημένος τον μεσοπόλεμο (’37), γόνος εφοπλιστικής οικογένειας, μεγαλωμένος τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής στη Σύρο, βρέθηκε, όταν ξέσπασε ο πόλεμος, μαζί με την οικογένεια του στην Αμερική.
Εκεί απόκτησε Δυτική παιδεία και Ελληνική κουλτούρα. Απ΄ όσο φαίνεται το πάντρεμα αυτών των δυο κόσμων, τον διακατέχει ακόμα. Eξακολουθεί να μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στη δυτική ακτή του Ατλαντικού και την προγονική του γη, τη Σύρο, από όπου υπόγραψε και το τελευταίο του πόνημα, με τον προαναφερθέντα τίτλο.
Έχουμε να κάνουμε με την καταγραφή ενός αληθινού περιστατικού, που λαμβάνει χώρα στις αρχές του Φθινοπώρου του ’69. Ο συγγραφέας γνωρίζει, ερωτεύεται και νυμφεύεται την Μαρία Μυλωνά, θυγατέρα του Γιώργου Μυλωνά, νομικού, βουλευτή Ιωαννίνων, υφυπουργού Παιδείας & Προεδρίας στις κυβερνήσεις του “Κέντρου”. Όταν συμβαίνουν αυτά, ο Μυλωνάς έχει ήδη συλληφθεί από το δικτατορικό καθεστώς των Αθηνών και έχει εκτοπισθεί στην Αμοργό. Εκεί τον επισκέπτονται η θυγατέρα του και ο γαμπρός του και τότε στο μυαλό του Κουλουκουντή, διαποτισμένο από ιδανικά και επιθυμία για δράση, γεννάται η ιδέα της απόδρασης.
-
Μια εποχή στην Αμοργό
Μεγάλα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας εκτός κυκλοφορίας από το αρχείο των Εκδόσεων Γκοβόστη.Όπως οι άνθρωποι, έτσι και τα βιβλία έχουν ψυχή που πότε παρορμά στο Καλό, στο Ωραίο, στο Μεγάλο και πότε στο αντίθετο. Κι άλλοτε μια ψυχή άχρωμη ή νεκρή μας αφήνει αδιάφορους. Βιβλία που να μη συγκινούν, να μη συγκλονίζουν, να μην εποικοδομούν δεν υπάρχουν στις Εκδόσεις Γκοβόστη. -
ΑΜΟΡΓΟΣ Ι – Η ΜΙΝΩΑ
ΑΜΟΡΓΟΣ Ι – Η ΜΙΝΩΑ
Η ΠΟΛΙΣ, Ο ΛΙΜΗΝ ΚΑΙ Η ΜΕΙΖΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΜολονότι οι αρχαιολογικές έρευνες στην αρχαία πόλη της Μινώας συνεχίζονται και η τελική επιστημονική δημοσίευση δεν έχει ολοκληρωθεί -τα αποτελέσματα είναι ήδη γνωστά στους ειδικούς από τις ετήσιες αναλυτικές ανασκαφικές εκθέσεις και ορισμένες ειδικές μελέτες, δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά, ελληνικά και ξένα-, θεώρησα σκόπιμο να προβώ στην παρούσα έκδοση και για την έγκυρη ενημέρωση του ευρύτερου κοινού, των πολυάριθμων επισκεπτών της Αμοργού και ιδιαιτέρως της αρχαίας Μινώας. Μεταξύ των λόγων που με οδήγησαν στην συνοπτική συνθετική παρουσίαση των αποτελεσμάτων συγκαταλέγεται και η κυκλοφόρηση ευάριθμων πολύχρωμων, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, “οδηγών” και πολυτελών τουριστικών φυλλαδίων γραμμένα από αρχαιολογούντες και δημοσιογραφούντες αυτόκλητους συγγραφείς και εκδότες, αγνοούν τα πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα, παραθέτουν άκριτα προφορικές πληροφορίες, παρανοούν υποθέσεις εργασίας, μεταγράφουν λανθασμένα παλαιά συμπεράσματα ή διαπιστώσεις προσωρινού χαρακτήρα και αναπαράγουν παλαιές ανασκαφικές φωτογραφίες και σχέδια. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
-
ΑΜΟΡΓΟΣ ΙΙ – ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΥΡΓΟΙ
ΑΜΟΡΓΟΣ ΙΙ – ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΥΡΓΟΙ
Το μοναδικό αρχαίο μνημείο που στέκεται όρθιο στην Αμοργό είναι ο μνημειακών διαστάσεων πύργος ‘σ το Χωριό’, ο πολυθρύλητος Πύργος του Βασίλη, στην ύπαιθρον χώραν της αρχαίας πόλεως της Αρκεσίνης, κοντά στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας.
Μολονότι είναι γνωστός στην διεθνή βιβλιογραφία από το 1843, οι πρώτες συστηματικές εργασίες για την διάσωσή του από την φθορά του χρόνου, την βλαπτική επενέργεια των υπεραιωνόβιων θάμνων και τις ανθρώπινες επεμβάσεις, άρχισαν μετά από εκατόν πενήντα χρόνια, το 1993, χάρις στο χρηματικό κονδύλιο του Υπουργείου Αιγαίου.
Οι πολύχρονες και πολύμορφες προσπάθειες για την “έκδοση μικρού χρηματικού κονδυλίου δια τον καθαρισμόν του μνημείου”, ήταν “σαν των Τρώων, των συφοριασμένων”: οι αιτήσεις, από το 1973, προς τους αρμοδίους φορείς, ακόμα και οι προφορικές εκκλήσεις και παρακλήσεις, παρέμειναν επί είκοσι έτη αναπάντητες, αφού, ο τελευταίος μόνιμος κάτοικος του πύργου, ο θρυλικός “αράπης που φύλαγε τον θησαυρό στον πύργο του Βασίλη”, δεν υποσχόταν λαμπερό χρυσό και δημοσιότητα.
Ωστόσο, από το 1983, με την έγκριση της ΚΒ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, δοκιμάζαμε κάθε καλοκαίρι, μόνον με την εθελοντική εργασία των φυλάκων Μ. Δεσποτίδη και Σ. Γιαννακού να ελευθερώσαμε, προσωρινά τουλάχιστον, την πρόσβαση στο μνημείο και να απαλλάξομε τους τεράστιους κρεμάμενους λίθους από τον καταστρεπτικό εναγκαλισμό των αυτοφυών. Έτσι,
“κομμάτι κατορθώνουμε, κομμάτι,
παίρνουμ’ επάνω μας, κι αρχίζουμε
να ‘χουμε θάρρος και καλές ελπίδες”.
Πράγματι, το 1993, το Υπουργείο Αιγαίου ανταποκρινόμενο και στον διακαή πόθο των κατοίκων της Κάτω Μεριάς για την “αναστήλωση του πύργου”, ενέκρινε χρηματικό κονδύλιο (1.500.000 δρχ.) για την “ανάδειξη” του μνημείου.
Χάρις στην συνεχή, επί δεκαετία (1993-2002), ετήσια χρηματοδότηση του Υπουργείου Αιγαίου, πραγματοποιήθηκαν χρονοβόρες και δαπανηρές εργασίες αποψίλωσης, εκτεταμένοι επιφανειακοί καθαρισμοί, συντήρηση και στήριξη ετοιμόρροπων λίθων, μεταφορά εκτός του μνημείου πεσμένων οικοδομικών μελών, καθώς και η απαραίτητη για την “ανάδειξή” του επιστημονική έρευνα. Έτσι, όχι μόνον άλλαξε ριζικά η εικόνα του μνημείου, αλλά έγινε προσιτό και στους πολυάριθμους επισκέπτες.
Η έναρξη των εργασιών διάσωσης, έρευνας και μελέτης του μνημείου δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την πολυσήμαντη προεργασία του φίλου αρχιτέκτονα Μανόλη Κορρέ, ο οποίος το 1974, παρά τις απερίγραπτες δυσκολίες αποτύπωσε τον πύργο και τα παρακείμενα νεώτερα και αρχαία κτίσματα. Τα ακριβέστατα και εύγλωττα σχέδιά του στάθηκαν έκτοτε πολύτιμος σηματωρός και εφαλτήριον.
Από το 1999, χάρις στην χορηγία του Ιδρύματος ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΝΙΑΡΧΟΣ, συνεχίστηκαν οι ερευνητικές και ανασκαφικές εργασίες, η αρχιτεκτονική αποτύπωση, οι καθαρισμοί, η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, έγινε ορθοφωτογράφηση και αεροφωτογράφηση του μνημείου και το 2000 κυκλοφορήθηκε πλούσια εικονογραφημένο ενημερωτικό φυλλάδιο.
Όπως εμφαίνεται από την αναδρομή στην παλαιότερη έρευνα (Ι.), στις μνείες του μνημείου στην επιστημονική βιβλιογραφία, μεταξύ των κυριοτέρων λόγων που επέβαλαν την παρούσα έκδοση, ήταν η διαπίστωση, ότι, στην κατ’ εξοχήν εποχή της εικόνας, οι γνώσεις μας για το μνημείο ουσιαστικά στηρίζονταν σε ελάχιστες -πέντε μόνον- φωτογραφίες. Έτσι, μολονότι τόσον οι εργασίες μεταφοράς εκτός του μνημείου όλων των πεσμένων οικοδομικών μελών όσον και η συντήρηση και η ανάταξη των τοίχων, βρίσκονται εν εξελίξει, θεώρησα σκόπιμο, πριν από την τελική διεπιστημονική δημοσίευση των αποτελεσμάτων, να εκθέσω εν συντομία την πορεία των εργασιών από το 1993 έως το 2002 (ΙΙ.), σχεδιαστικά και φωτογραφικά τεκμηριωμένη. […] (Από τον πρόλογο της συγγραφέως)